Wyjaśnienie Twin Peaks część 4/4

- Co nas w końcu uwalnia od Dougiego i pozwala wrócić Cooperowi? Wielkie zło – Judy, czyli zakończenie. Zakończenie wątku Dougiego. Wszyscy go już pokochali w jego otoczeniu – szef, współpracownicy, rodzina. Jego wątek się zakończył.

- Zły Cooper/Mr. C nie wrócił do dobrego Coopera, by stworzyć zbalansowanego Coopera. Skoro nie ma balansu to jeden z nich musi wygrać, a drugi umrzeć. Mr. C nie można zabić przemocą, bo my kochamy przemoc. Więc jak został pokonany Bob na końcu? Nie został! Zwróćcie uwagę jak wszystko gładko poszło. To nie w stylu Lyncha. Na ekranie wyświetla się twarz Coopera jako znak wodny, zdziwiona tak jak my – widzowie. Jesteśmy przekonani, że coś jest nie tak. Że to nie jest prawdziwe. Coś poszło strasznie nie tak!

- Twin Peaks to sen Lyncha, ale The Return to nasz sen – sen widzów. Przywróciliśmy serial, by dostać odpowiedzi/wyjaśnienie/zakończenie i scena zabicia Boba była naszym zakończeniem jakie sobie wyobrażaliśmy, jakiego chcieliśmy. Mr. C ostatecznie zdobył współrzędne i były to współrzędne do Twin Peaks – miejsca gdzie znajdzie Judy. To był nasz sen – by wrócić do starego Twin Peaks, gdzie zły Cooper zostanie pojmany, a zło zniszczone przez dobro. Nie wiedzieliśmy, że wyjaśnienie/zakończenie wszystkiego to prawdziwe zło zaplanowane przez Mr. C. To co utrzymywało uwagę przy serialu przez 25 lat to cliffhanger z zakończenia 2 sezonu. Teraz wszystko się wyjaśniło/zakończyło i Judy wygrała! Zniszczenie Boba przez Freddiego deus ex machinę to prawdziwe zło. Śmierć Mr. C jest paradoksalna.

- Co się dzieje, gdy Cooper odkrywa, że sprawa z Mr. C jest zakończona? Czas się zatrzymuje. Nie ma już więcej czasu dla serialu. Co robi Cooper? Przenosi się w czasie do przeszłości. Co my robimy, gdy odkrywamy rozwiązanie zagadki? Przestajemy się nią interesować. Tajemnica umiera/znika. Dlatego jak Cooper przenosi się, by uratować Laurę to Laura znika.

- Laura urodziła się, by umrzeć w TV, żeby w ten sposób powstała tajemnica morderstwa, która będzie odkrywana i w ten sposób będzie powstawało Twin Peaks.

- Lynch mówił w wywiadzie, że jak poznajemy zakończenie serialu to serial przestaje dla nas istnieć.

- Gdy poznaliśmy zakończenie Twin Peaks – zniszczenie Boba – to serial zaczął znikać z naszej pamięci – zniknęła Laura tak jakby to wszystko się nie wydarzyło. Znaleźliśmy się w tym samym miejscu jakby Twin Peaks nigdy nie istniało. Cooper udał się w przeszłość, by ratować Laurę, bo jest naszym reprezentantem – a my czujemy, że zrobiliśmy źle i chcemy to naprawić.

- Sezon 3 tak mocno cierpi przez brak Laury, że chciałby, żeby ona nigdy nie istniała – scena jak Sarah próbuje zniszczyć zdjęcie Laury, ale to niemożliwe. Nie da się cofnąć tego, że Laura istniała. Pamięć o niej nie może zostać zniszczona. Paradoks – serial nie może istnieć jeśli kiedyś nie powstanie tajemnica morderstwa Laury. Przeszłość determinuje/tworzy przyszłość.

- Do tego co się dzieje później, po zniszczeniu Boba i nieudanej próbie uratowania Laury, musimy zrozumieć kim jest Diane. O tym w następnej części.

22. DIANE…?

- od 4:16:24 do 4:25:06

- Po zabiciu Diane Tammy odkryła, że to była tulpa. Wtedy zakończył się wątek tulpy Diane i po przeniesieniu się do Chaty zniknęła – towarzyszył temu wiatr.

- Czym jest tulpa? To coś w rodzaju wymyślonego przyjaciela, którego w jakiś sposób odczuwamy/wyczuwamy. On wie, że jest wymyślony, ale ma własną osobowość. Żyje w naszej głowie i możemy się z nim komunikować jak z osobną osobą. Autor porównał tulpę do Wilsona – piłki w filmie Cast Away, gdzie postać grana przez Toma Hanksa była sama na wyspie i rozmawiała z piłką. My widzieliśmy tylko, że mówi do piłki, ale postać Hanksa wyobrażała sobie, że rozmawia z konkretną osobą.

- Twin Peaks to coś co mamy w głowie – sen, który jest produktem telewizji.

- Kim jest Diane w sezonach 1-2? Nasz reprezentant – Cooper – wysyła jej swoje nagrania z dyktafonu. Dzieli się z nią swoimi wnioskami i pomysłami. Nigdy jej nie widzimy, ani w pierwszych sezonach ani w filmie. Możemy sobie tylko wyobrazić, że to jakaś osoba. Diane była dla Coopera jak piłka dla Hanksa w Cast Away.

- Diane jest i zawsze była tulpą – tulpą widzów.

- Twin Peaks było snem Lyncha, więc tylko on wiedział jak Diane mogłaby wyglądać i tylko Lynch z Frostem mogli wiedzieć jak mogła odpowiadać Cooperowi.

- Natomiast The Return to sen widzów, więc w 3 sezonie Diane wygląda tak jak my ją sobie wyobrażaliśmy. Czyż wybór Laury Dern do zagrania Diane nie wydawał nam się najbardziej logiczny?

- Mr. C ukrył prawdziwą Diane w innej osobie – ślepej kobiecie, która nie może oglądać tv i dzielić z nami snu. To więzienie dla jej tożsamości.

- Mr. C stworzył kopię Diane, która myślała, że jest prawdziwą Diane. Stworzył ją do złych celów. Smsy, które jej wysyłał to odpowiednik kaset z dyktafonu. Ale teraz – w naszej wyobraźni – Diane może już odpowiadać jak daleko jest już śledztwo. Czeka na moment, gdy FBI odkrywa, że Cooper jest w Las Vegas i wtedy zła Diane próbuje zabić agentów.

- Diane to nasza projekcja tego kim myślimy, że Diane jest i świat, w którym ona żyje to świat, o którym myślimy, że tym powinno być nowe Twin Peaks.

- Tak samo jak Mr. C schował Diane w innej kobiecie, tak samo schował dobro/Coopera w innym facecie/Dougim – więzienie w innej osobie, która nie może się komunikować. Więzienie tożsamości.

- Nowy sezon/The Return myśli, że jest prawdziwym Twin Peaks (a TP samo w sobie jest samoświadome i wie, że jest tworem wyobraźni). Tak samo jak fałszywa Diane, która myśli, że jest prawdziwą Diane (a Diane to tulpa, która jest samoświadoma i wie, że jest wytworem wyobraźni).

- Fałszywa Diane to wytwór naszych gnijących mózgów w złym celu. Oglądając serial czekamy aż FBI wreszcie odkryje, że Cooper jest w Las Vegas. Tym samym zła kopia Twin Peaks ma zabić nasze dusze wyjaśnieniem/odpowiedzią.

- Diane reprezentuje Twin Peaks jako serial sam w sobie.

- DIANE = TWIN PEAKS.

- Scena jak fałszywa Diane opowiada swoją historię Gordonowi: Pewnego dnia ktoś wszedł bez pukania. Byłam zadowolona, że go widzę. Ale on tylko chciał wiedzieć co się dzieje w biurze. Czułam się jakby mnie przepytywał. – To my, widzowie, chcieliśmy odpowiedzi od serialu. / Zgwałcił mnie! – Zabraliśmy odpowiedzi siłą.

- W S03 otrzymaliśmy TP, które sami sobie wyobraziliśmy/stworzyliśmy/jakie chcieliśmy. Wyobraziliśmy sobie serial, który kochaliśmy, którego od dawna nie ma. Ale czy ten serial faktycznie wrócił czy tylko to sobie wymyśliliśmy?

- Końcówka serialu, scena na posterunku po pokonaniu Boba z twarzą Coopera jako znakiem wodnym: prawdziwa Diane, którą kochał Cooper i tak długo jej nie było wreszcie wróciła. Wróciła czy tylko ją sobie wymyśliliśmy?

- Cooper/my cieszymy się widząc ją. Tylko, że to się nie dzieje naprawdę. To miało być Twin Peaks i nasze zakończenie, ale na ekranie pojawia się zgniłe jajo z twarzą Diane w środku – to wszystko to jednak tylko tulpa, która powstała z naszych zgniłych pomysłów w zgniłych głowach. Przez całe The Return jedynie kopiowaliśmy wszystko czym był oryginalny serial – same memy i dodatkowo dużo przemocy.

- Jak wygląda ta niby prawdziwa Diane? Ma czerwone włosy i białoczarne paznokcie – wygląda jak czerwony pokój w Chacie – kurtyna i czarnobiała podłoga.

- Memy z Twin Peaks stworzą Twin Peaks? Myliliśmy się.

- Gdy Cooper pojawia się w pustym pudle z eksperymentu to wygląda to tak jakby powstał z popiołów w krematorium.

- Gdy Cooper znalazł się w pomieszczeniu pośród morza niebytu to spotkał w nim Diane, której nie rozpoznał – ślepą kobietę. Pomieszczenie było duże i z kamienia. Wyglądało jak mauzoleum/grobowiec. To jest mauzoleum – w naszych umysłach/naszej pamięci. Miejsce, w którym TP zostało spalone.

- Gdzie znajduje się ekspres do kawy/Jeffries? Również w tym mauzoleum.

- Gdy zaczęliśmy 3 sezon to chcieliśmy jak najszybciej otrzymać odpowiedzi. Byliśmy bardzo niecierpliwi. Dlatego w odcinku 3 chcieliśmy wrócić przez gniazdko elektryczne numer 15 – oznaczające 15 odcinek, gdzie Cooper otrzymuje odpowiedzi – przypomina sobie kim jest, a to jest początkiem końca. Jeszcze na to za wcześnie, bo jest odcinek 3. Dlatego nasz przyjaciel Twin Peaks/Diane w ciele Naido ostrzega nas, żebyśmy nie przechodzili przez to gniazdko, bo to oznacza śmierć i przełącza przełącznik na gniazdko elektryczne numer 3. Dzięki niej mogliśmy trafić do odpowiedniego odcinka. Podczas gdy to się dzieje to słyszymy jak Matka Zła/Judy/wyjaśnienie próbuje wejść do środka, by zniszczyć serial raz a dobrze. Nie może tego zrobić, bo to nasza pamięć.

- Nasze wyobrażenie tego czym powinno być TP znajduje się w mauzuleum w odcinku 15. Ale w mauzoleum w odcinku 3 znajduje się tam Ronette Pulaski podpisana w napisach końcowych jako Amerykańska Dziewczyna. Oryginalną amerykańską dziewczyną była Laura Palmer, ale to TP jakie stworzyliśmy po zakończeniu jej sprawy, więc jedyna amerykańska dziewczyna związana z morderstwem jaka nam pozostała to Ronette.

- Zanim wróciliśmy do odcinka 3 to pojawiła się głowa Briggsa, która przypomniała nam o niebieskiej róży. I wtedy widzimy niebieską różę w mauzoleum. To oznacza, że jakieś tajemnice jeszcze zostały w serialu. Ale w mauzoleum z odcinka 15 nie ma już ani róży ani Ronette – serial został już całkowicie zmieniony przez nasze zgniłe pomysły i miejsce Ronette zajęła Diane i niebieska róża zniknęła. W epizodzie 15 wszystkie pozostałości oryginalnego TP zniknęły i serial stał się całkowicie naszym wytworem wyobraźni/fałszywym serialem.

- Zakończenie w następnej, ostatniej części.

23. WHAT YEAR IS IT?

- od 4:25:06 do końca / 4:35:38

- W końcówce S03 Cooper próbował uratować Laurę w przeszłości, ale ta zniknęła. Sprawa jej morderstwa została wymazana z historii.

- Po wymazaniu historii morderstwa Laury serial się zresetował. Po raz drugi.

- Pierwszy raz serial zresetował się na początku S03, gdy tajemnica jeszcze istniała. Laura mówiła Cooperowi/nam, że może teraz wyjść/możemy to teraz wyłączyć. Ale oglądaliśmy dalej, odwróciliśmy wzrok od znikającej Laury. Odwróciliśmy wzrok i zaczęliśmy śnić swój sen o TP. To był pierwszy reset.

- Stare TP -> pierwszy reset -> The Return -> drugi reset -> Rzeczywistość/to co zrobiliśmy z serialem w rzeczywistości.

- To co się wydarzyło w rzeczywistości jest podsumowaniem tego co miało miejsce w naszym fałszywym śnie o TP/The Return.

- Cooper zignorował ostrzeżenie Laury i odwrócił od niej wzrok. Cooper widział i zaakceptował mrok naszego snu o wyjaśnieniu/odpowiedziach. Do Chaty wrócił też Mr. C. Teraz Cooper ma w sobie dobro i zło, więc ma w sobie równowagę i może opuścić Chatę.

- Ale zło zostało już wyrządzone i Judy już wygrała – wyjaśnienie musi się rozegrać.

- Cooper/my wychodzi z limbo, w którym był przez 25 lat. Przechodzi przez las/tv i spotyka Diane/Twin Peaks.

- Cooper z Diane jadą starym samochodem, by wrócić do owls/sów/linii wysokiego napięcia – by wrócić serial do tv. Już widzieliśmy cały sezon, więc intuicja podpowiada Cooperowi, że to Twin Peaks może być inne.

- Diane/Twin Peaks ostrzega Coopera/nas w aucie, że to może być zły pomysł. Ale i tak jedzie/oglądamy sezon.

- Cooper przejeżdża przez portal między dwoma światami. Pomiędzy tymi dwoma światami Cooper i Diane odbywają stosunek. Co robią? Przemieszczają się ze świata do świata.

- Cooper reprezentuje nas w prawdziwym świecie. Diane reprezentuje Twin Peaks w świecie TP. To stosunek płciowy między dwoma światami, który symbolizuje powrót TP do tv.

- Myśleliśmy, że nasza miłość przywróci serial, ale zamiast tego wymazała go z historii. Ale TP nadal istnieje w przeszłości, a przeszłość możemy nadal oglądać w tv. TP jest na zawsze w tv, w powtórkach – w pętli między snem Coopera/naszym, a rzeczywistością Coopera/naszą. Dlatego Cooper mógł wtedy spotkać Diane/TP w lesie – przeszłości tv.

- Pozostawiliśmy sobie dobre wspomnienia nawet z The Return – odtworzenie Dougiego dla jego rodziny.

- Natomiast po scenie seksu między światami serial został zniszczony i przenieśliśmy się do świata, w którym TP już nie istnieje. A to miejsce to nasz świat. W teraźniejszości.

- To w naszym świecie i w teraźniejszości się obudziliśmy/obudził się Cooper. Ale w naszym świecie nie ma takich ludzi jak Cooper, Laura czy Diane. Cooper stał się Richardem – zniszczyliśmy przyszłość TP tak jak Richard/syn Mr. C przejechał dziecko. Laura stała się Carrie Paige – jak zaginiona kartka z pamiętnika Laury. W domu Palmerów mieszka prawdziwa właścicielka domu – wspomina o rodzinie Tremondów. Diane stała się Lindą – i znowu jej nie widzimy tak jak tulpy.

- Diane w czasie postoju pomiędzy światami widzi prawdziwą Lindę. W tym momencie obie patrzą na siebie. Jest jednocześnie osobą, który ogląda tv i postacią z tv, która jest oglądana w tv. Natomiast Cooper nie widzi samego siebie, ponieważ jest nami.

- Podczas sceny seksu Diane jest aktywna, a Cooper tylko leży i się przygląda. To my, a my oglądamy tv.

- Diane zaczyna płakać i zasłaniać twarz Coopera. Nie chodzi tylko o wspomnienie o gwałcie. Pamiętacie sen Gordona i to, że nie mógł widzieć twarzy Coopera w rzeczywistym świecie? Diane nie może już patrzeć na twarz Coopera, ponieważ jest postacią z tv, a postacie z tv nie widzą nas – widzów. W trakcie seksu przenoszą się do rzeczywistości, a Cooper staje się widzem/widownią – tym kim jest w rzeczywistości. Diane nie może już widzieć jego/naszych twarzy.

- Po przedostaniu się do naszego/rzeczywistego świata nadal potrzebujemy swojego reprezentanta, więc Cooper pamięta kim jest.

- Cooper zachował swoją tożsamość, mimo że w naszym świecie nie istnieje. Oglądamy teraz TP, które nie istnieje. To serial, który puściliśmy w powietrze – nieistniejące TP.

- Stary samochód, którym przyjechaliśmy zniknął.

- Ten Cooper to mniej niż to co pamiętamy z tv, bo to nie jest już karykatura postaci/postać z tv. Kawa to już nie paliwo dla śledztwa, to tylko kawa. Cooper nie jest już samym dobrem – teraz jest zrównoważony/równowaga – bo w rzeczywistości każdy ma dobre i złe strony.

- W ostatnim odcinku S03 mamy to co mieliśmy przez cały ten sezon. Staramy się stworzyć Twin Peaks w świecie, w którym nie istnieje. Znowu tylko memy z TP – napis Judy w logo sklepu, biały koń w domu Carrie, martwy facet przypominający Boba, Carrie, która mówi, że nie jest Laurą, ale ma matkę o imieniu Sarah, jej imię i nazwisko – Carrie Paige – zagubiona kartka z pamiętnika, Chalfont i Tremond, o których wspomina właścicielka domu. To wszystko to rzeczy, które pamiętamy z serialu. Ale memy z TP nie stworzą TP.

- Nie jesteśmy w stanie dostrzec i zaakceptować tego, że TP już odeszło.

- Wróciliśmy do domu i próbowaliśmy wymusić na nim, by był tym czym był, byśmy znowu mogli otrzymać wyjaśnienie/odpowiedzi. By dobić tego umierającego konia i zabić serial jeszcze raz.

- Cooper zadaje pytanie – Który to rok?

- Czy to 1990, gdy tajemnica była jeszcze żywa? To przyszłość? To przeszłość? Nic z tych rzeczy. TP umarło w przeszłości i to nie jest przyszłe TP. Laura Palmer była Twin Peaks, ale to nie jest Twin Peaks i to nie jest Laura. Ale nadal oglądamy ten serial, więc to nadal jest TP i Laura, a raczej to co z nich pozostało w naszych wspomnieniach.

- Gdy Laura krzyczy przed domem – krzyczy tak samo jak w pierwszym odcinku, gdy zniknęła. Teraz już nie sama Laura, ale cały koncept i wspomnienia o Laurze krzyczą w agonii podczas usuwania z telewizji.

- Podczas krzyku Laury Cooper odwraca od niej wzrok tak samo jak zrobił to w pierwszym odcinku – staramy się odwrócić wzrok/kontynuować śledztwo/tajemnicę/serial. Ale to koniec. Serial umiera.

- Na ekranie pozostała ciemność. Prąd został odłączony.

- Na ekranie pojawia się ostatni obraz – Cooper/my, któremu Laura szepcze do ucha. To my ciągle wzbraniający się przed przyjęciem do wiadomości, że serial się zakończył. Nie możemy tego przyjąć do wiadomości przez to co zrobiliśmy mu 25 lat temu.

- W zakończeniu odcinka logo Lynch/Frost już nie ma wyładowań elektrycznych. To koniec.

- Zabiliśmy dwa ptaki jednym kamieniem / upiekliśmy dwie pieczenie na jednym ogniu. Nic ma już czego wyjaśniać, bo nie zostało już nic do wyjaśnienia.

- Na koniec autor umieścił wypowiedź Pieńkowej. Nie wiem skąd pochodzą jej wypowiedzi, ale było kilka jej cytatów w całej analizie – po jej wyglądzie wnioskuję, że po zakończeniu 2 sezonu. Oto co ona mówi do nas: Po otrzymaniu odpowiedzi ogarnia nas wielki smutek. Prawie zawsze jest lepiej czegoś nie wiedzieć. Ale zawsze pozostaje pytanie – dlaczego? I to pytanie będzie trwało i trwało dopóki nie pojawi się ostateczna odpowiedź. Wtedy wiedza będzie tak wielka, że nie będzie już miejsca dla pytań.

- KONIEC ANALIZY